امروزه شاهد پیشرفت‌های بسیاری در حوزه دندانپزشکی هستیم. همین عامل سبب می‌شود هنگامی که فرد قصد انجام ترمیم و اصلاح عیوب دندانی را داشته باشد، سوالاتی برای وی مطرح گردند. گزینه‌های درمانی بسیاری در این خصوص وجود دارند که انتخاب را سخت می‌کنند. شاید از خود بپرسید که کامپوزیت دندان بهتر است یا روکش دندان؟ چه تفاوت‌هایی میان این دو وجود دارند؟ آیا در صورت داشتن دندان کامپوزیت شده می‌توانید برای روکش کردن سایر دندان‌های خود اقدام کنید؟ نحوه مراقبت از روکش و کامپوزیت دندان به چه صورت خواهد بود؟ برای اطلاع یافتن از پاسخ هر یک از این سوالات بهتر است که با دو شیوه درمانی کامپوزیت و روکش دندان آشنا شوید تا بدانید که کدام بهتر است.
آشنایی با کامپوزیت ونیر دندان
از بهترین شیوه‌های اصلاح طرح لبخند می‌توان به کامپوزیت ونیر دندان اشاره کرد. شباهت بسیاری میان نحوه کارکرد کامپوزیت ونیر و لمینت دندان در تهران و دیگر شهرها دیده می‌شود. تنها تفاوت میان آن‌ها در کیفیت هر کدام است. به کمک کامپوزیت دندانی می‌توان عیوب دندانی همچون شکستگی، ترک‌های سطحی، فاصله بین دندان‌ها و تغییر رنگ دندان‌ها را برطرف کرد. اگر دندان شخص مشکلاتی سطحی داشته و به دنبال راهی برای بهبود ظاهر دندان‌های خود باشد، کامپوزیت دندان می‌تواند بهترین راه حل برای وی به حساب آید. اگر به بهداشت دهان و دندان خود توجه لازم را داشته باشد، می‌تواند به صورت درازمدت از مزیت‌های کامپوزیت ونیر بهره‌مند شود.
آشنایی با روکش دندان
از روکش‌های دندانی به عنوان یک کلاهک برای دندان‌های آسیب دیده کمک گرفته می‌شود. ساخت این روکش‌ها ممکن است به کمک مواد متنوعی همچون فلزات یا پرسلن صورت بگیرد. ممکن است که روکش دندانی روی یک دندان آسیاب شخص نصب شود و به نسبت کمتر در معرض دید قرار بگیرد. امکان انجام روکش‌های دندانی به کمک دندانپزشکی دیجیتال و در زمانی کوتاه نیز وجود دارد. از ویژگی‌های بارز روکش‌های دندانی می‌توان به عدم اثرگذاری آن‌ها بر طرح لبخند اشاره کرد.
با انجام روکش دندانی حالت طبیعی چهره از دست نخواهد رفت و مدل‌های متنوعی از آن در بازار عرضه می‌شوند. یک دندانپزشک مجرب موارد مختلف را در نظر می‌گیرد و از مناسب‌ترین مدل برای رفع عیوب دندانی استفاده می‌کند. از جمله بهترین مدل‌های روکش دندان می‌توان به پرسلن، سرامیک، زیرکونیا، رزین کامپوزیت یا ترکیبی از چند ماده اشاره کرد.
تفاوت روکش با کامپوزیت
دندان‌ها با گذشت زمان به علت کهنسالی یا حوادثی مانند ضربه، تصادف، عفونت و… با یک‌سری تغییرات و مشکلات مواجه خواهند شد. از جمله این مشکلات می‌توان به بدرنگی، پوسیدگی، شکستگی یا لب‌پریگی اشاره کرد. در این شرایط باید برای اصلاح و ترمیم آن‌ها اقدام کرد. امروزه در حوزه دندانپزشکی پیشرفت‌های بسیاری صورت گرفته که این مسائل بسته به این‌که از چه نوعی باشند ،به کمک تکنیک‌هایی همچون نصب روکش، کامپوزیت و… قابل برطرف شدن هستند.
روکش دندان در واقع به یک مدل پروتز دندانی گفته می‌شود. در بعضی از مواقع پوسیدگی دندان‌ها شدت پیدا کرده و برای درمان آن می‌بایست قسمت زیادی از دندان تراشیده یا برداشته شود. علاوه‌بر این، گاهی عصب‌کشی روی دندان‌های فرد بیمار انجام می‌گیرد. در این شرایط از قسمت باقی مانده دندان و ریشه آن باید محافظت کرد. در تمامی این موارد از روکش برای حفاظت از مینای باقی مانده دندان استفاده خواهد شد.
کامپوزیت یک نوع ماده دندانپزشکی به شمار می‌رود که کاربردهای بسیاری دارد. ماده کامپوزیت در واقع به منظور رفع عیوب ظاهری دندان همچون کوتاهی، کجی، بدرنگی، شکستگی و لب‌پریدگی به‌کار گرفته می‌شود. به کمک کامپوزیت می‌توان طرح لبخند را بهبود بخشید. علاوه‌بر این، به کمک کامپوزیت دندان می‌توان حفره‌های دندان پوسیده را پر کرد.
مقایسه مراحل آماده سازی دندان در کامپوزیت و روکش
پیش از آن‌که برای انجام هر یک از شیوه‌های درمانی اقدام کنید، بهتر است که با مراحل آماده‌سازی آن‌ها آشنا شوید. تفاوت‌هایی میان این دو در طول مراحل آماده‌سازی به چشم می‌خورد. از جمله این تفاوت‌ها می‌توان به تهیه قالب یا تراشیدن دندان اشاره کرد. برخی موارد دیگر عبارتند از:
- برای این‌که روکش دندان آماده شود، اول قالبی تهیه خواهد شد. پس از آن، قالب به لابراتوار دندانپزشکی فرستاده شده تا روکش دندان یا تاج مصنوعی ساخته شود. این در حالی است که برای انجام کامپوزیت دندان، پروسه قالب‌گیری نیاز نخواهد بود.
- شیوه کامپوزیت دندان در مقایسه با روکش دندان، روش کم تهاجمی‌تر به حساب می‌آید؛ چراکه با انجام کامپوزیت دندان، آسیب کمتری متوجه بخش تاج دندان طبیعی وارد می‌شود.
- دندانپزشک در طول پروسه آماده‌سازی کامپوزیت دندان اقدام به تمیز کردن سطح دندان از جرم و مواد غذایی می‌کند. هیچ‌گونه آلودگی نباید روی سطح دندان باقی بماند.
- در طول پروسه کامپوزیت دندان آسیبی به مینای دندان وارد نمی‌شود؛ چراکه برای انجام کامپوزیت دندان، مینای دندان تراشیده نمی‌شود. از این‌رو، پس از این‌که کامپوزیت از سطح دندان جدا یا شکسته شد، فرد می‌تواند به سادگی به زندگی طبیعی خود ادامه دهد و از بابت جویدن غذا مشکلی نخواهد داشت.
- روکش دندان حتی به نسبت دیگر ونیرهای دندانی همچون لمینت آسیب بیشتری به مینای دندان وارد می‌کند؛ چراکه در پروسه روکش دندان نیاز به تراشیدن شصت تا هفتاد درصد از مینای دندان خواهد بود.
شیوه درمانی کامپوزیت دندان مناسب چه افرادی است؟
ماده کامپوزیت عموما برای درمان آسیب‌ها و شکستگی‌های شدید دندان به‌کار گرفته نمی‌شود. هنگامی که تاج دندان همچنان در وضعیت سالمی به سر می‌برد، می‌توان به کمک ماده کامپوزیت آسیب‌های جزئی همچون تغییر رنگ یا شکستگی را برطرف کرد. میزان دوام و ماندگاری کامپوزیت دندان به پنح تا هفت سال می‌رسد. از این‌رو، ماده کامپوزیت می‌بایست برای دندان‌هایی مورد استفاده قرار بگیرد که از میزان استحکام و مقاومت بالایی برخوردار باشند. هنگامی که شاهد پوسیدگی تاج دندان هستیم و تاج دندان به اندازه کافی مستحکم نباشد، انجام کامپوزیت دندان توصیه نخواهد شد.
روکش دندان مناسب چه افرادی است؟
هنگامی که تاج دندان متوجه آسیب بسیاری می‌شود، برای این‌که پایداری و استحکام بیشتری داشته باشد؛ به شخص توصیه می‌شود که برای انجام روکش دندان اقدام نماید. عوامل متعددی در آسیب رساندن به تاج دندان نقش دارند. برای نمونه، ممکن است که ضربات شدید شکستگی‌هایی را در قسمت زیادی از تاج دندان به وجود آورند. پوسیدگی دندان نیز با گذر زمان امکان دارد به تاج دندان آسیب وارد کند.
هنگامی که دندانی پوسیده شده باشد، در واقع قسمت‌های درونی تاج دندان خورده شده‌اند. روکش دندان پوششی برای تاج دندان به حساب می‌آید و از مقاومت و استحکام بالایی برخوردار است. بنابراین روکش دندان اجازه نمی‌دهد که به تاج طبیعی دندان آسیبی وارد شود. با روکش کردن دندان در اصل میزان دوام و ماندگاری دندان طبیعی فرد افزایش می‌یابد.
برگرفته از: https://doctorkhosravani.com/