این دفعه از داخل جاذبه های گردشگری ایران سراغ غار آبی بی نظیر میهن مان رفتیم؛ جاذبه ای که اندازه آن در ایران هرچند کم نیست، ولی با این وجود تعداد کسانی که با این جاذبه آشنا هستند، انگشت شمارند. در این موضوع می خواهیم شما را با تعدادی از غارهای بی نظیری که در ایران وجود دارد، آشنا کنیم. پس این مسئله جذاب را از دست ندهید و با ما همراه باشید.
بیشتر بخوانید :
غار سهولان
سهولان در زبان کردی به معنی یخبندان است و مردم محلی، غار را «کونه کۆتر» یعنی لانه کبوتر نیز مینامند. دلیل این نامگذاری وجود تعداد زیادی لانه کبوتر درون غار است. این غار در فهرست آثار طبیعی ملی ایران قرار دارد.
تاریخ کشف غار مشخص نیست، به این دلیل که همیشه در حوالی آن، روستاها و مناطق مسکونی بوده و مردم همواره از آن به عنوان پناهگاه و محلی برای شکار استفاده کردهاند؛ ولی بهطور رسمی ژاک دمورگان همراه اهالی روستای سهولان دست به ساختن کلک (قایق چوبی کوچک) زدند و از مسیر ابی دیدن کردن و یک کروکی از غار کشیدند که ۶۰درصد با واقعیت کنونی همخوانی دارد. تاکنون حدود ۲۵۰ متر از محدوده خشکی و ۳۰۰ متر از محدوده آبی این غار زیبا کشف شدهاست. غار سهولان در درون خود دریاچه ای جای داده که گاه عمق آن به حدود ۶۰ متر میرسد.
ارتفاع سقف غار از کف دریاچه در حدود ۵۰ متر است. دمای درونی غار نیز در مقایسه با دمای بیرن از غار قریب به ۱۵ درجه خنک تر و بین ۵ تا ۱۰ درجه سانتیگراد است. غار سهولان در زمره یکی از بزرگترین غارهای آبی ایران قرار دارد و قایقسواری در دریاچه آن یکی از جذابترین جاذبههای این غار است. آب این دریاچهها از سفرههای زیرزمینی و جوشش چشمهها تأمین میشود. غار سهولان دارای دو ورودی است که یکی از ورودیها اصلی است. در بدو ورود به غار نیز در حدود ۱۰۰ پله بتنی تعبیه شدهاست تا کار ورود به داخل غار را آسانتر کند
غار چالنخجیر
غار چالنخجیر در استان مرکزی و در میان راه دلیجان به نراق قرار دارد. این غار در منطقهای به نام چالنخجیر، در دامنهٔ کوه تخت واقع شدهاست. غار چالنخجیر جزء غارهای آهکی و زنده دنیا محسوب میشود و از جمله غارهای طبقاتی است و از سه طبقه تشکیل شدهاست. حدود ۹۵٪ از دیوارههای غار پوشیده از رسوبات آهکی و مابقی سنگی است.
تاکنون از ۱۲ کیلومتر ۱٬۲۰۰ متر از غار برای بازدید عموم کفپوش سازی، ایمنسازی و نورپردازی شدهاست. گفته شده که در انتهای غار دریاچهای با امکان قایقرانی در آن وجود دارد، اما بهطور کلی شناسایی نشدهاست. منحصر به فرد بودن نهشتهها، دسترسی آسان به غار، خودترمیمی به دلیل زنده بودن و تهویه مطبوع مناسب هوای درون غار از ویژگیهای خاص غار است. این غار در سال ۱۳۸۴ خورشیدی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
این غار زیبا در زمستان سال ۱۳۶۶ در پی کمبود آب و در هنگام مطالعات مکانیابی برای حفر چاه به منظور تأمین آب شرب دلیجان توسط تیم مطالعاتی مورد توجه و به دنبال آن در زمان حفاری چاه مورد اشاره به وسیله همان تیم شامل احمد صفری دبیر بازنشسته مورد شناسایی ودر ورودهای پی درپی وبا زحمت بسیار به دلیل نداشتن ورودی مناسب کشف و بعد به دنبال آن بازگشایی ورودی جهت تسهیل دسترسی به غار انجام گردید.
افراد زیادی ادعای کشف این غار را در کارنامه خود آوردهاند که همگی قابل نقض هستند زیرا برای کاشفان اصلی معرفی شده مستندات کافی و قابل اتکا و اعتنا وجود دارد
غار علیصدر
غار علیصدر یکی از غارهای تالابی ایران و از معدود غارهای آبی جهان است. علیصدر همچنین دارای طولانیترین مسیر قایقرانی درون غار در جهان است.این غار در ارتفاعات ساری قیه نزدیک روستای علیصدر شهرستان کبودراهنگ در استان همدان واقع شدهاست. ارتفاع غار از سطح دریا ۲۱۰۰ متر است. محوطه غار دالانهای پیچ در پیچ و دهلیزهای متعددی دارد.
غار به طول ۱۱ کیلومتر میباشد که به علت صعبالعبور بودن مسیر ۳ کیلومتر آن کشف شدهاست. از مجموعه رشته آبها، دریاچه بزرگی در درون غار به وجود آمده و از این رو نفوذ به ژرفای غار تنها با قایق میسر است. غار علیصدر یکی از دیدنیهای جهانگردی استان همدان است.غار علیصدر بیست و سومین اثر طبیعی ملی است که توسط سازمان میراث فرهنگی در ۱۵ دی ۱۳۸۷ در فهرست میراث طبیعی ایران قرارگرفت.
زمین شناسان قدمت سنگهای این غار را به دوره ژوراسیک از دوران دوم زمینشناسی (۱۹۰–۱۳۶ میلیون سال قبل) نسبتمیدهند.
مردم روستای علی صدر و روستاهای اطراف، از قدیمالایام به وجود این غار پی برده بودند و از آب آن بهرهبرداری میکردند.
علاوه بر این، در صد سال گذشته، اهالی ده با هدایت مازاد آب نهر سراب به غار علیصدر، از آن به عنوان مخزن و سدی برای استفاده در فصل گرما بهره میبردهاند و همین موضوع باعث شده بود تا سطح آب در قسمت شرقی غار تا ارتفاع ۲٫۲۰ متر یعنی تا نزدیکی دهانه ورودی غار بالا بیاید و امکان دسترسی به غار را تا سالها غیرممکن کند؛
تا اینکه با وقوع زلزله مخرب فارسینج در ۲۲ آذرماه ۱۳۳۶، و ایجاد شکاف در کف غار سراب، آب نهر سراب به یکباره قطع شد و طی ۶ سال یعنی حدود سال ۱۳۴۲ سطح آب غار علیصدر به ارتفاع طبیعی خود رسید و ورود به غار میسر گشت و به تدریج پای کوهنوردان به درون غار بازشد.
غار قوریقلا(قوری قلعه)
غار قوری قلا (کردی: قۆڕی قهڵا) یا قوری قلعه، بزرگترین غار آبی خاورمیانه[۱] با پیشینهٔ ۶۵ میلیون سال است؛[۲] که در استان کرمانشاه قرار دارد. این غار در ۲۵ کیلومتری شهر روانسر، در دامنه کوه شاهو و مشرف بر جاده روانسر – پاوه و در همسایگی روستایی به همین نام (قوری قلعه) جای گرفتهاست.
غار قوریقلعه تحت مدیریت شرکت توسعه گردشگری ایران قرار دارد که نحوۀ مدیریت این شرکت انتقاداتی به دنبال داشتهاست.
همچنین بازدیدهای کنترلنشده باعث آسیب فراوان به داخل غار شده و در جای جای دیوارهها میتوان یادگارینویسی و شکستگیها را دید.
درازای این غار ۱۲ کیلومتر و ژرفای آن ۳۱۴۰ متر است و به عنوان یکی از هفت اثر طبیعی ملی ایران، به ثبت رسیدهاست.[۲] در سال ۱۳۵۵ یک گروه از غارشناسان انگلیسی و در سال ۱۳۵۶ گروه دیگری از غارنوردان فرانسوی بخشهایی از غار را بطول پانصدوپنجاه متر بررسی و اکتشاف کردند. در دهه ۱۳۶۰ نیز گروهی از غارنوردان کرمانشاهی بخشهای جدیدی از غار را تا عمق بیش از سه کیلومتر اکتشاف و شناسایی کردند.
غار دیو سپید
این غار، ۲۰ کیلومتر از روستای شیرآباد فاصله دارد و برای رسیدن به آن کافیست از مسیر خان ببین به روستای شیرآباد ۵ کیلومتر را به سمت جنوب بروید.
در کف غار دیو سپید آب سردی جاری است که حدود ۱۰-۱۱ درجه سانتیگراد دما دارد. این آب به رودخانه شیرآباد در دامنه پائین غار میریزد و در ادامه مسیر خود، به هفت آبشار جنگلی میپیوندند.
منبع : ویکی پدیا